Першыя вершы

Я нiколi не быу у Бардо
Прадстаунiк найнiжайшага нiзу
Я гуляю з краiнай у лато
Назапашваю на вiзу

Я як усе купляю сваё
I хаваю гэтую рысу
Я даношваю палiто
I як усе чакаю сюрпрызу



Я жыву проста, арэндую кватэру
Маю намеры, прэзiдэнту веру
Працую добра, вырабляю скрынкi
У гэтым годзе у нас Дажынкi
Прыедуць зоркi, кажуць Глюкоза -
Патанчыць з бацькай, панюхаць навоза
Прыедуюць Людзi з мiнгарвыкалкама
Да похуй хто – клалi зробяць краму
Разчысьцюць смецце, разгоняць вецер
На сцэну выйдуць у ласiнах дзецi
I будуць лясаць у далонi людзi
Таму што лепей ужо ня будзе…

Я больш спадзяюся цяпер, чым веру.
Да Боскай Мацi няма даверу.
На лiст да цябе шкада паперы -
як Бродскi сяджу, разглядаю дзверы,
Нулi на кiтайскiм секундамеры.
Падалей ад вулiцы, ад халеры,
чакая поспехау у кар'еры,
я застаюся у сваiм вал'еры,
да Верасня, да прым'еры.

Я крок да цябе раблю, маленькi.
Ты навучаесся у БДУ, а я...
з Вялейкi...

Ты кафку пьешь у Ньюс кафе
- марудна.
Я крок да цябе раблю
-магутны!
Я у вочы табе гляджу - дарэмна!
Ты навучаесся у БДУ...

напэуна...
Ты навучаесся у БДУ, дарэчы,
я тожа туды смагу,
пагледзешь!
Я буду тут Кафку чытаць - з табою... 

.
..вось тольki у БРСМ адкроюць...

Я не паэт,
i не чытаю рэпы,
я не смалю цыгарэт,
i увогуле нейкi ня гэты